Neuropathie behandeling algemeen

In het farmacotherapeutisch kompas, een objectief boek over behandelingen van ziekten, staat over de behandeling van neuropathie het volgende: 

Neuropathische pijn is moeilijk te behandelen. Bij veel patiënten met chronische neuropathische pijn is een multidisciplinaire behandeling aangewezen. De behandeling is symptomatisch en is gericht op mobilisatie en aandacht voor psychologische factoren. Neuropathische pijn reageert slecht tot niet op prostaglandinesynthetaseremmers (NSAID's) en is veelal resistent of ongevoelig voor opioïden. Niet-medicamenteuze behandelingen zoals neurochirurgie, ruggenmerg- en hersenstimulatie, transcutane elektrische zenuwprikkeling (TENS), psychologische en bezigheidstherapie worden met wisselend effect toegepast. De werkzaamheid hiervan is echter niet in gecontroleerd onderzoek vastgesteld.Tricyclische antidepressiva zoals amitriptyline en anti-epileptica, zoals carbamazepine en gabapentine worden al vele jaren toegepast bij neuropathische pijn. In de CBO-richtlijn polyneuropathie worden beide groepen, naast opioïden als tramadol, genoemd als symptomatische behandeling bij (diabetische) polyneuropathie. De TCA's zijn echter in Nederland niet voor deze indicatie geregistreerd. Er is consensus om bij min of meer continue pijn, zoals bij diabetische neuropathie en postherpetische neuralgie, te starten met een tricyclisch antidepressivum (amitriptyline avonds 25–100 mg/dag), en bij een paroxismaal pijnsyndroom, zoals trigeminusneuralgie, met carbamazepine 200–1200 mg/dag. Zowel antidepressiva en anti-epileptica hebben een beperkte werkzaamheid met nogal wat bijwerkingen. Een eventueel effect is tijdelijk en er is een hoge therapieresistentie. Bij ouderen wordt op theoretische grond de voorkeur aan nortriptyline gegeven, vanwege minder extracholinerge bijwerkingen. Bij onvoldoende werkzaamheid of in geval van contra-indicaties voor amitriptyline, komt een anti-epilepticum als carbamazepine, gabapentine of pregabaline in aanmerking. Bij een paroxismaal pijnsyndroom zoals trigeminusneuralgie heeft een anti-epilepticum (carbamazepine 200–1200 mg/dag ) de voorkeur. Capsaïcine 0,075% FNA crème heeft als beperking het gebruiksgemak en kan (tijdelijk) worden toegevoegd aan de behandeling. Bij falen van andere behandelingen kunnen de opioïden tramadol, methadon en oxycodon worden geprobeerd. Bij centrale neuropathische pijn zijn er weinig onderzoekgegevens om een voorkeur op te baseren. De Europese EPNS-richtlijn meent dat de aanbevelingen voor perifere neuropathische pijn kunnen worden gevolgd. Op een lager bewijsniveau dan bij de perifere neuropathische pijn worden naast amitriptyline, zowel gabapentine als pregabaline aanbevolen als eerstelijnsbehandeling. Om bijwerkingen te minimaliseren wordt aangeraden te starten met een lage dosering en deze langzaam te verhogen op geleide van de werking en bijwerkingen.