EBM: what a mess…!

Er zijn vele gelovigen van EBM, alhoewel dat bouwwerk met loze fundamenten wankelt. Meer en meer wetenschapstheoretici en denkers geven aan dat het niet is wat het lijkt te zijn, oftewel het is geen goud dat er blinkt. Dat wordt in sommige recente artikelen mooi verwoord: When it comes to these details, the evidence-based medicine (EBM) movement has got itself into a mess....

Om die chaos weer op te ruimen is een teruggang noodzakelijk naar de moederschoot der medische wetenschappen, de filosofie … ‘back to basics’; and that means turning to the philosophy of science.

Het gaat daarbij om de verheldering van enkele kernvragen, wat is eigenlijk bewijs, en zijn er bepaalde soorten bewijs die zwaarder wegen dan andere bewijzen, en zo ja, waarom eigenlijk? Vragen die op deze website diverse malen opgeworpen zijn bij monde van Ioannides, Chalmers en Von Feyermorgen.

Met dat soort vragen in het achterhoofd wordt het boeiend om naar het in ons land doorlopende discours rondom de complementaire geneeskunde te kijken. Enkele vileine critici immers menen steeds weer dat reguliere geneeskunde EBM zou zijn en alternatieve of complementaire geneeskunde in het geheel niet.

Artikelen zoals deze brengen mogelijk een soort bescheidenheid in die discussie. Hoewel? 

When taken together with a little philosophical common sense, this logic can help us move towards a position on evidence in medicine that is more sophisticated and defensible than anything that EBM has been able so far to supply.[1] 

Of om een andere denker te citeren die recent zich uitte over deze materie:

…the validity of EBM’s causal claims and knowledge claims are weak and far from a ‘gold standard’.[2] 

Dat is wat ik bedoel. 

Gerelateerde artikelen