Kinderen zijn de klos…de kinderneuropsyrurgie
Op de eerste dag van het nieuwe jaar werden we uitgenodigd voor deelneming aan een gratis cursus kinderneuropsyrurgie. De electronische folder in onze email-bus vermeldde: 'De aanvullende studie voor kinder neuropsyrurgie is nu gratis toegevoegd. (1.250, - euro)'. We waren verheugd dat er klaarblijkelijk een nieuwe ingang gevonden was voor probleemkinderen en dat we gratis een dergelijke cursus mochten volgen, zo meenden we te mogen schertsen. Wel dachten we dat er een typfout opgetreden was, en dat het moest gaan om kinderpsychochirurgie, een omstreden methode leek ons. Maar we moesten ons wel inschrijven voor een integrale studie van: psychosomatische geneeskunde, evolutiepsychologie en neuropsyrurgie voor kinderen en volwassenen en de kosten van de gehele studie bedroegen 4750,00 euro...Gelukkig werd in de flyer uitgelegd hoe de studie opgebouwd was, en we citeren:
Prognostiek en diagnostiek voor volwassenen en kinderen; inzicht in oorzaak en gevolg van problemen en ziekten.
Inzicht in de opbouw van de studie Neuropsyrurgie
1. Kosmologie en kwantumfysica
De evolutie van het leven gezien vanuit de big bang.
Ontstaan van de materie, kwantumfysica.
2. Kosmogenetica en evolutiepsychologie
De evolutie van de mens gezien vanuit zijn geboorte en conceptieteken.
3. De ouderanalyse
Waarom hebben we deze ouders.
4. Orgaanpsychologie
De relatie tussen lichamelijke klachten en noodsignalen van de ziel.
5. Neurologie en de relatie en praktische wisselwerking tussen lichaam en ziel
Life coachen in relatie met het doel van het leven.
Bespreken problematiek bij kinderen, ADHD etc.
Vooral het onderdeel ‘Waarom hebben we deze ouders” leek erg relevant, ware het niet dat er tijdens onze colleges evolutiebiologie aan de Universiteit Utrecht door professor Jan Verheijen al streng op gewezen werd dat de vraag “waarom” niet alleen wees op een kinderlijke geest, maar vooral dat dit een geheel foutieve vraag was. Er zijn maar twee wetenschappelijke vragen mogelijk: waardoor? (dan vraag je naar de oorzaak van iets), en waartoe? (dan vraag je naar het doel).
De vraag Waarom? is te vergelijken met de waarheen-Mieke Telkamp-vraag en wijst op onkunde.
Toen we vervolgens de studieonderdelen aangeboden kregen, begrepen we dat we hier te maken hebben met een zinloze potpourrri en we citeren:
1. Neurologie en de uitleg van de resetting-behandeling.
2. De elektrische huidweerstand, en diagnostiek.
3. Toepassing van UV-A- licht als ondersteuning in het genezingsproces.
4. De neuro-reflex en resetting-behandeling, inzicht en oefenen.
5. De behandeling uitvoeren bij kinderen en zwangeren.
6. Ziekteleer, psychosomatiek bij volwassenen en kinderen.
7. Trainen van de gehele therapie.
8. Orgaanpsychologie in de prognostiek.
9. Kosmogenetica in de prognostiek.
10. Humane anatomie en orgaanfysiologie in de prognostiek.
11. Het resetten van het autonome zenuwstelsel. De lichaamsbehandeling neuropsyrurgie wordt getraind op elkaar.
12. De geneesmethode in zijn geheel oefenen.
De bedenker van dit alles meent echter te maken te hebben met een wetenschap en definieert deze als volgt, en is zelf overigens ook nog grondlegger van het ‘Institute Of Human Development’ (Engels staat beter):
Neuropsyrurgie is de wetenschap van lichaam en ziel. De Neuropsyrurg is de genezer, die inwerkt op de communicatie tussen lichaam en ziel. Door herstel van deze communicatie wordt het zelfgenezend vermogen geactiveerd.
Helaas is de ‘wetenschap’ van de psyrurgie slechts in de periferie enigermate bekend maar binnen Pubmed vonden we daarnaar (uiteraard) geen enkele verwijzing.
Nederlandse Vakvereniging Neuropsyrurgen
Er is inmiddels wel een vereniging op dit gebied, de Nederlandse Vakvereniging Neuropsyrurgen (NVN) Deze vereniging stelt: De Nederlandse Vakvereniging Neuropsyrurgen stelt zich ten doel de naam en het vak Neuropsyrurgie te beschermen in de ruimste zin van het woord. Om dit te bewerkstelligen zijn statuten (gedeponeerd bij de Kamer van Koophandel te Tiel onder nummer V 40157628) en huishoudelijke reglementen ingesteld.
De methode die wordt onderwezen wordt door die vereniging als volgt omschreven:
De ontstaansgeschiedenis van de geneesmethode Neuropsyrurgie werd ontdekt (1979) en ontwikkeld door Agnes van Enkhuizen. Zij baseerde Neuropsyrurgie op 20 jaar empirisch onderzoek, waarbij haar visionaire vermogens een belangrijk instrument vormden. Tevens maakte ze gebruik van de klassieke geneeskunde, wijsbegeerte, natuurwetenschappen en kosmologie. Alvorens Neuropsyrurgie qua kennis en kunde te gaan verspreiden, werd door Agnes van Enkhuizen de werkzaamheid van de geneeswijze tussen 1979 en 1989 proefondervindelijk aangetoond als voorspelbaar en herhaalbaar door middel van meer dan 13.000 behandelingen uit te voeren en de resultaten daarvan te bestuderen en te vergelijken. Op basis van bevindingen werd een aantal boeken mede van haar hand uitgegeven. Dat zijn in totaal 6 boeken over neuropsyrurgie die geschreven zijndoor Agnes van Enkhuizen, echter onder de naam Esmea Ramirez Navarro, hetgeen bijzonder is.
Bovendien ontwikkelde ze een meetmethode (met behulp van de door haar ontwikkelde Neurokonditiemeter®) om de vegetatieve functies te meten, waardoor de effecten van de geneesmethode Neuropsyrurgie zichtbaar gemaakt kunnen worden.
Maar de literatuur waarnaar verwezen wordt bevat geen enkel onderzoeksresultaat dat in een vaktijdschrift gepubliceerd werd. Het feit dat er gebruik gemaakt wordt van een soort bioresonantie-meting geeft ook te denken. Die methode beoordeelde IOCOB reeds afzonderlijk met een rood licht. Want:
Om het effect van de lichaamsbehandeling na te gaan wordt voor en na de behandeling, de huid doorgemeten aan de toppen van vingers en tenen met de Neurokonditiemeter (in principe vergelijkbaar met de werking van e.e.g.- en e.c.g.- apparatuur).
Het vergelijken van een soort bioresonantie of Vollse meting met een EEG of ECG- apparaat geeft al aan dat het inzicht van de schrijver in deze materie volstrekt tekort schiet.
We moeten dan ook constateren dat deze methode alsmede de meetmethode in het geheel niet getoetst zijn en vooralsnog een rood licht behoeven. Het gaat om een methode die door een niet-wetenschapper bedacht is (de grondlegster is verpleegkundige en beeldend kunstenaar), de uitgangspunten zijn moeilijk inzichtelijk, de uitspraken over de effecten niet verifieerbaar noch evalueerbaar en evaluatieonderzoek is niet gepubliceerd.
Er blijken inmiddels 16 therapeuten als neuropsyrurg in Nederland werkzaam te zijn.
Laten we dan ook maar hopen dat de kinderen (en volwassenen) niet de klos worden van de zegeningen der neuropsyrurgie.
Meeting with Agnes van Enkhuizen Np
and Dr. Ing. H. Michael Kuhn
Vice Pesident Technologie Strategie
Philips Medical Systems
Germany
Rosmalen, 1 March 2005-03-07
Background
The method of “Neuropsyrurgie” *
Neuropsyrurgie is a ‘natural healing method’ (natuurlijke geneeswijze, Naturheilverfahren) for the diagnosis and treatment of stress- / psychosomatically-induced health problems. It is based on the assumption that diseases such as depression and burn-out, but also more somatic diseases such as allergies, asthma, diabetics, skin psoriasis / neurodermitis, ENT problems, migraine and epilepsy, obesity, as well as birthing problems, learning disabilities (e.g. dyslexia) and motoric or behavioural development problems, are a consequence of stress-induced disturbances of the parasymphatic nerve system. The treatment aims at ‘resetting’ this system, i.e. bringing it back into its natural balance, after which the disease will disappear.
This basic healing mechanism of resetting the parasymphatic nerve system promises no less than a revolutionizing of the health care system: with the simple diagnosis applied as a screening method for children and adults, diseases could be cured before major symptoms occur. Current results are based on 13,000 treatments over ca. 25 years of practise.
In a professional therapy setting, the method works as follows:
• A questionnaire is filled out by the patient before the examination. Based on this form, (startpoint for the necessary problem definition) and a newly developed structured psycho-therapeutic method to detect cause-effect patterns, the therapist acquires a general picture of the ‘pychosomatic constellation’ of the patient (history, traumatizations, stress sources).
• After the psychotherapeutic investigation, a test is conducted based on a device for the measurement of the skin conductivity (the Neurokonditiemeter®, developed by Mrs.van Enkhuizen) on a number of specific points on the hands and feet. The measured values are translated to be able to conclude about the condition of the parasympathic nerve system and provide an indication for the need of de-blocking or ‘resetting’ the parasymphatic nerve system, which is described in the following steps.
• The patient lies down and the parasymphatic nerve system is de-blocked via systematic manipulations of the patients body (according to Mrs. Enkhuizen, these manipulations are quite forceful and exhausting for the therapist, and could in the future be performed by a suitably designed and programmed robot (a treatment robot in concept developed by Mrs. van Enkhuizen).
• During these manipulations, the patient is illuminated by ultraviolet light (using e.g. Philips TL-lamps).
• Immediately after the manipulation, a repeated measurement of the skin conductivity reveals whether the therapy has been successful and the parasymphatic nerve system has indeed been de-blocked.
• If considered necessary, which depends on the kind of complaints and diseases, an UV radiation program is executed (using a big lamp), which is applied in order to provide energy (lost because of chronic stress) and have the patient re-gain the ‘electromagnetic balance’ and to stimulate the production of melatonin. Also pigment formation as a result of UV plays a role in the method.
• After up to 4 treatment sessions (1.5 hours each, with the first session taking ca. 3 hours), the patient is cured and measurable major improvements of disease conditions will be observed.
For home use, a simpeler device and completed manuscript for home treatment is developed by mrs. van Enkhuizen.
Mrs. van Enkhuizen also recommends further research into the method and the field of psychosomatic health care. Like the treatment robot, new instruments / devices and further knowledge can be developed.
Besides, mrs. van Enkhuizen brings afore the importance of research in relation to conventional medicine. She hypothesizes that the effectiveness of many conventional therapies, such as drug therapy, crucially depends on the status of the parasymphatic nerve system. In many cases, the effectiveness may drastically improve once the system has been ‘reset’ / de-blocked. As an example, she points to the effect of UV radiation in sun tanning: it may depend on the status of the parasymphatic system whether the radiation promotes or prevents skin cancer.
In the professional segment, mrs. van Enkhuizen is willing to engage in an education and training program to transfer her knowledge – as required to perform the diagnosis based on the questionnaire, the psychotherapeutic method and the bodytreatment – to therapists (thus, the deployment of this knowledge may be a bottleneck to market introduction speed here, and the introduction would have to start in the Netherlands).
The neuro-condition-meter has not yet been patented, but according to Mrs. van Enkhuizen, this can still be done. She did her own research on this. Besides she has information on the actual situation:
Background of the development of the Neuroconditiemeter®
Many persons did try to diagnose autonomic processes by using devices to measure skin conductivity. Instruments are developed and put aside again. Till now the used methods appeared of no much use. For 25 years research has been done in the context of Neuropsyrurgie, with as result the actual prototype, which has proved its effectiveness and correctness.
2 oktober 1958
Dr J.M. van der Valk did his thesis (academic proefschrift)at the faculty of medicine of the universty of Amsterdam. on “Onderzoekingen over de electrische huidweerstand”
He did a broad research on different diseases, treatments, operations and drugs and the relation with measurements of skin conductivity. He used a galvanic skin device. The research did not bring usable methods and knowledge to integrate in further knowledge. Dr van der Valk did not ask for octrooi.
Agnes van Enkhuizen was a student of dr van der Valk in the Wilheminagasthuis in Amsterdam. She went on to search for better methods and new insights about the autonomic nervus system.