Science , Bad Science , Weak Science , Junk Science
Science , Bad Science , Weak Science , Junk Science, zo vatte de hooggeleerde Von Feyermorgen kortgeleden de wetenschap samen. Er is wetenschap, slechte wetenschap, zwakke wetenschap en nonsense wetenschap, om het eens te vertalen. Een boeiende classificatie die tot nadenken noopt. Dat het merendeel van de medische wetenschap ergens tussen de Bad science, de Weak science en de science drijft, wordt allengs duidelijker. Deze week weer in een medisch vaktijdschrift (Medisch Contact) waar het onderwerp van ghostwriters werd besproken. Geesten achter de auteurs die voor hen de artikelen schrijven omdat er belangen spelen die in die artikelen tot uitdrukking gebracht dienen te worden. Er blijken binnen de hard geachte medische wetenschap veel meer geesten te leven die schrijven dan er vermoed werd.Wetenschap en de bad science clan
Von Feyermorgen verwees naar de oude wetenschapstheoretische literatuur waarin duidelijk is gemaakt, dat ook wetenschappers zich verenigen in clans, net zoals onze voorvaderen de holenmensen in clans leefden. En dat elke clan een trofee bezit, vroeger een beer of wolf, tegenwoordig een koze-onderwerp, zoals bijvoorbeeld NF-kappa-beta of een andere moleculaire target voor een bepaalde ziekte. Die clans verenigen zich om een dergelijke totem en dragen veel bij tot het algemene geloof dat die totem een centrale rol speelt bij die bepaalde ziekte. Dat is een kruising, zo betoogde Von Feyermorgen, tussen bad science en weak science.
Hij lichtte een tipje van de sluier op waar het gaat om het schuiven van targets naar bepaalde ziekten, het zogenaamde fenomeen van ‘drugs looking for diseases’, een centrale reden waarom onze medisch biologische wetenschap zo weinig nieuwe doorbraken laat zien op het gebied van de behandeling van ziektebeelden.
In de diverse laboratoria waar deze nieuwe moleculen ontstaan, deze zogenaamde targets, wordt met man en macht gewerkt om een dergelijk molecuul in het keurslijf van een ziektebeeld te persen. Dat vaak zonder inzicht in de pathogenetische kenmerken van die ziekte. Zo schiet de medische wetenschap niet op.
Het zijn de belangen van de clan die een rol spelen, veel meer dan de gedrevenheid om een ziekte te ontrafelen en daarvoor een nieuw geneesmiddel te bedenken.
Bad Science, Weak Science en Junk Science, aldus Von Feyermorgen, doordringen de algemeen fatsoenlijk geachte wetenschap op een veel essentieler niveau dan in het algemeen gedacht wordt. Het clan principe binnen de medische wetenschap zou door een medisch antropoloog verder bestudeerd moeten worden.
Over Ghostwriting stond deze week in Medisch Contact namelijk het volgende (17-12-2010):
Actie tegen ghostwriting nodig Het effect van ghostwriting in de medische literatuur wordt onderschat. Verschillende partijen zoals de Inspectie voor de Gezondheidszorg, maar ook universiteiten en vakbladen, moeten zich hard maken om dit fenomeen terug te dringen.Dit stelt het initiatief Gezonde Scepsis in het rapport ‘Ghostwriting en medische literatuur’ dat deze week verschijnt. Onder ghostwriting wordt verstaan het schrijven van een artikel door iemand die weinig of niets heeft bijgedragen aan het onderliggende onderzoek en ook niet genoemd wordt in de auteurslijst.
Dat gaat dus ook over zo’n klein onderdeeltje van ‘bad science’ en de invloed van het clan-bewustzijn in de medische (objectieve) literatuur dus. Quod dixi, dixi sprak de hooggeleerde bij het einde van deze korte uiteenzetting over wetenschap en haar wegen.